Afgelopen tijd stond in het teken van Diva's.
Met vriendin Ellen bezochten we de tentoonstelling
in de Kunsthal Rotterdam.
Een zorgeloze reis met de trein en
een wandeling door Rotterdam langs
het depot van Boijmans van Beuningen.
Dat gebouw is geheel met spiegels bekleed
en dan is het leuk jezelf te zien lopen.
(de twee figuurtjes boven de rode streep)
en bij iedere vitrine was er muziek
en uitleg over de artiest en tijdperk.
Mooi gedaan.
Hier een paar van mijn favorieten.
Ellen ging voor Cher
die had een heel podium
Er was natuurlijk veel glitter en glamour
maar dit briefje drukt je dan wel
met je neus op de feiten
dat er in veel vrouwenlevens geen glamour is.
(evenals in veel diva levens).
Een tafel vol vrouwen die de
meest mooie werkstukken maken.
Een mooie dag.
die begon met een wandeling.
En dan de rit naar Hoevelaken
waar er ons koffie met lekkers
en een leuk cadeau zakje wachtte.
Altijd gezellig een dag met
lieverds die dezelfde hobby delen.
Op zaterdag 8 maart op pad
met 2 oud collega's naar het Amsterdam Museum
waar de tentoonstelling
Ode aan Vrouwen van Amsterdam te zien is.
feministe
schilderij van Carel Willink met jurk van Fong Leng
detail van de jurk
detail van de jurk op het schilderij
de twee collega's waar ik zo fijn mee gewerkt heb.
tot slot nog een aantal schoenen
die op beide tentoonstellingen stonden.
Goed weekend.
Zo grappig Annemiek, ik lees je gedeelte over de Kunsthal en bedenk dat we daar binnenkort weer eens heen moeten. Dan lees ik verder en denk "oooo? ook nog een gedeelte over Borduurdiva's? Snel even kijken tot wanneer de tentoonstelling er is want daar wil ik heen." En dan zie ik een borduurwerk waarvan ik even denk "Tjonge, dit hoort toch niet op een tentoonstelling, dat ken ik, dat patroon". Meteen daarna bedenk ik me dat ik dat ook geborduurd heb en weer een fractie van een seconde zie ik dat het míjn borduurwerk is. Hahaha. Ik zat nog in de Kunsthal maar jij was al beland in Hoevelaken, wat grappig.
BeantwoordenVerwijderenIk volg je blog al heel erg lang dus ik "kende" je ook al, alleen realiseerde ik me in Hoevelaken niet dat het van je blog was, ik dacht van Instagram of zo. Op de terugweg naar huis die dag, terwijl ik Theo overal over vertelde, realiseerde ik me dat ik je kende van 'dat blog, zij was nog niet zo lang geleden in Engeland of Schotland of zo'. Die serie, daar was iets van blijven hangen en volgens mij ook iets van de kleur van huizen. :-)
Hoedanook, heel leuk om je ook in het echt ontmoet te hebben en ook leuk om mijn borduurseltje hier terug te zien, totaal onverwacht. Misschien tot in mei?
Lieve groet,
Marion